ΓΕΡΩΝ ΣΥΜΕΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗΣ

Πέμπτη, 18 Ιουλίου 2013

Γέρων Συμεών Γρηγοριάτης (+1918-1999). Μέρος Α'

Γέρων Συμεών Γρηγοριάτης (+1918-1999). Μέρος Α'

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ὁ Γέρο-Συμεών, κατά κόσμον Σπυρίδων Στεφανόπουλος τοῦ Παναγιώτου, γεννήθηκε στό χωριό Βερτσίτσιο τῶν Καλαβρύτων Πελοποννήσου. Προερχόταν ἀπό εὐσεβῆ οἰκογένεια καί σέ ἡλικία 20 ἐτῶν ἐγκατέλειψε τά φθαρτά καί ἐφήμερα τῆς παρούσης ζωῆς γιά νά ὑποταχθῆ "ἀγαλλομένῳ ποδί" στόν ἐλαφρό ζυγό τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
-Σέ ἐρώτησί μου ἐάν εἶχε κι ἄλλα ἀδέλφια μοῦ εἶπε:
-Ναί, εἴμασταν τέσσερα ἀδέλφια. Ἐγώ ἤμουν ὁ τρίτος στήν σειρά. Ἔμεινα ὀρφανός ἀπό μητέρα καί μᾶς μεγάλωσε ὁ πατέρας μου μέ πολλές δυσκολίες καί βάσανα.
Ὅταν ἦλθε νέος στό Μοναστήρι μας ἡγούμενος τῆς Μονῆς τότε ἦτο ὁ παπᾶ Θεόδωρος, ὁ ὁποῖος ἐποίμανε τήν Ἀδελφότητα  ἀπό τό 1937 ἕως τό 1943. Μετά ἀπό ἕνα χρόνο ἐκάρη μεγαλόσχημος Μοναχός καί κατετάγη πλέον ὁλοκληρωτικά καί ἐπίσημα στήν Μάνδρα τοῦ Ἀρχιποιμένος Χριστοῦ, ὅπου καί ἐδούλευσε σκληρά σέ πολλά διακονήματα τῆς Μονῆς μέ αὐτοθυσία.
Ὅταν ἦλθε στήν Μονή μας, τόν Ἰούλιο τοῦ 1974, ἡ μικρή συνοδεία τοῦ νῦν Γεροντός μας π. Γεωργίου, ὁ Γέρο Συμεών ὑπηρετοῦσε στό Μαγειρεῖο ἐπί ἕξι τότε συναπτά ἔτη. Στό ἴδιο διακόνημα ὑπηρέτησε σάν βοηθός τοῦ Γέρου-Βλασίου ἄλλη περίοδο ἐπί ἑπτά χρόνια.
Σέ ἐρωτησί μου ποῦ ἀλλοῦ ὑπηρέτησε μοῦ εἶπε ὅτι ἐργάσθηκε στά νειᾶτα του σάν ἐκκλησιαστικός καί ἑπτά χρόνια στούς κήπους τῆς Μονῆς τελείως μόνος του. Σάν Κοναξῆς στό Ἀντιπροσωπεῖο τῶν Καρυῶν ἐπί 13 χρόνια καί ἀρκετά χρόνια σάν μάγειρος στό Βουνό, στό Δασονομεῖο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου.
Ἔκρυβε τήν ἀρετή του κάνοντας διάφορες κατά Χριστόν τρέλλες. Ἦτο δύσκολο νά συζητήσω μαζί του γιά τήν ζωή καί τούς ἀγῶνες του, διότι ἔλεγε ἄλλα ἀντί ἄλλων. Κάποια φορά ὅμως κατώρθωσα καί τόν πλησίασα. Τοῦ ἔκανα μερικές ἐρωτήσεις, ἀλλά δέν ξέρω κατά πόσον μοῦ ἀπαντοῦσε εἰλικρινά:
-Δέν ξέρεις, ἀδελφέ μου, πόσο μοῦ ἀρέσει ἡ ζάχαρι, κι ὅμως δέν μπορῶ νά φάω ἕνα γλυκό, νά πιῶ ἔνα καφέ ἔστω μέ λίγη ζάχαρι.
-Γιατί δέν μπορεῖς νά φᾶς κάτι μέ ζάχαρι, ἀφοῦ τόσο σοῦ ἀρέσει;
-Διότι ἔχω ζάχαρο.
-Ἀπό πότε τό ἔχεις;
-Ἀπό τό 1991.
-Πῶς πέρασες τά 60 αὐτά χρόνια ἐδῶ στό Ἅγιον Ὄρος;
-Δοξασμένο νά εἶναι τό Ἅγιο Ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Ὅπως ἐπέρασα ἐγώ, μακάρι νά περάσετε κι ἐσεῖς. Δέν κοιμᾶται ὁ καταραμένος, ἀλλά καί χωρίς αὐτόν, χωρίς τούς πειρασμούς του δέν μποροῦμε νά σωθοῦμε. Εἶχα, λοιπόν, πολλούς πειρασμούς, ἀλλά γι᾿ αὐτό μᾶς ἔφερε ἐδῶ ἡ Παναγία, μέσα ἀπό τούς πειρασμούς νά κερδίσουμε τήν σωτηρία μας.

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου  

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω  
2005

   

 Ἀναβάσεις
17  Ἰουλίου 2013